دیدن فیلم های روز دنیا

در عرصه فیلم‌های انیمیشن آمریکایی، پیکسار نماینده استاندارد طلایی است و به این ترتیب از زمان ورود Toy Story در سال 1995 چنین بوده است. در طی این مدت بیش از 25 سال، استودیو انیمیشن مسئولیت فیلم‌های بسیار کمی را بر عهده داشته است. به نظر می رسد، این یک دلیل قابل توجه برای ناامیدی است. فیلم انیمیشن و فیلم کودکان لوکا، اگرچه به هیچ وجه فیلم بدی نیست، اما یکی از آن حس های نادر پیکسار است. عمومی و معمولی است و اگرچه حاوی مواد کافی برای درگیر کردن کودکان است، توانایی آن در جلب توجه بینندگان مسن تر مطمئن نیست. تمثیلی شفاف درباره تساهل نژادی، لوکا بی شرمانه از افرادی مانند پری دریایی کوچولو و شرک دزدی می کند و داستانی را در مورد سه دوست جوان تعریف می کند که یاد می گیرند علیرغم (یا به دلیل) تفاوت هایشان قدر یکدیگر را بدانند. این پیام ستودنی است و قلب لوکا در جای درستی قرار دارد، اما تاکتیک های پتک آن باعث می شود قسمت هایی از فیلم بیشتر شبیه موعظه باشد تا سرگرمی تابستانی.

می‌توان استدلال کرد که یافتن فیلم‌هایی که زمینه سیاسی یا وجدان اجتماعی نداشته باشند، به طور فزاینده‌ای دشوار می‌شود و لزوماً بهترین رویکرد برای دستیابی به کودکان نیست. مشکل لوکا این است که احساس بد و بدیهی می کند. دیزنی همیشه کار خوبی برای گنجاندن پیام ها در فیلم های انیمیشن خود انجام داده است و تلاش برای تأکید بر فراگیر بودن در انیمیشن را می توان با ظرافت بیشتری انجام داد (مانند شرک فوق الذکر که توسط Dreamworks ساخته شد.

فیلم آنقدر شبیه پری دریایی کوچولو شروع می شود که نیمه انتظار داشتم فلاندر در آنجا شنا کند. لوکا (جیکوب ترمبلی) یک به اصطلاح "هیولا دریایی" است (به معنای دیزنی، به این معنی که کمی عجیب به نظر می رسد، اما به اندازه ای بامزه است که بچه ها بدشان نمی آید با یک عروسک مدل دار در آغوش بگیرند) که مادر بیش از حد محافظش (مایا رودلف) و پدری که اغلب حواسش پرت بود (جیم گافیگان) بارها به او گفته شد که از سطح زمین دوری کند. اما کنجکاوی در نهایت بهترین چیزهای او را به دست می آورد و با تشویق شورشی محلی، آلبرتو (جک دیلن گریزر)، لوکا از خط آب عبور می کند و با قدم گذاشتن به ساحل، خود را به طرزی جادویی به شبیه سازی یک 13 ساله تبدیل می کند. پسر پیر او می تواند برای انسان تا زمانی که خشک بماند عبور کند. هنگامی که آب لمس می شود (مثل زمانی که باران می بارد)، ماهیت واقعی او خونریزی می کند.

لوکا و آلبرتو که از محدوده زیستگاه زیر آب خود رها شده‌اند، لذت‌هایی را که در شهر پورتوروسو، واقع در ریویرای ایتالیا قرار دارد، کشف می‌کنند. در طول سفر، آنها با یک دختر محلی به نام جولیا (اما برمن) دوست می شوند و با بدنام ترین قلدر پورتوروسو، ارکول ویسکونتی (ساورینو رایموندو) درگیر می شوند. جولیا هیولاهای دریایی مخفی را تشویق می کند تا وارد مسابقه جام پورتوروسو، "رویداد بزرگ" سالانه شهر شوند و در نتیجه برتری ارکوله را که یک برنده مکرر است به چالش بکشند. در همین حین، والدین لوکا که حدس زدند پسرشان کجا رفته است، به تعقیب آن می پردازند.

محیط لوکا، با الهام از دوران کودکی کارگردان انریکو کازاروسا در جنوا، جهان سازی کافی برای زنده کردن شهر کوچک ساحلی در دهه 1950 یا 1960 انجام می دهد. (در شکل دادن به جامعه زیر آب هیولاهای دریایی کمتر موفق عمل می کند.) با توجه به تمایل اعلام شده پیکسار برای گسترش لوکیشن فیلم هایش در مناطق مختلف جغرافیایی (و بعضاً خارق العاده) تا حد امکان، لوکا کار خوبی را انجام می دهد. یک مرز جدید با این حال، مایه تاسف است که داستان نمی تواند با محیط یا تصاویر بصری مطابقت داشته باشد.

همانطور که در فیلم های پیکسار معمول است، انیمیشن به طور مداوم قوی و گاهی اوقات زرق و برق دار است. تعدادی از انیماتورها از ریویرای ایتالیا دیدن کردند تا با مردم و مکان‌ها آشنا شوند و دانش صمیمی کازاروسا از محیط، تقویت بیشتری را به همراه داشت. برخلاف بسیاری از پیشنهادهای اخیر دیزنی/پیکسار، لوکا بدون حمایت قدرت ستاره وارد می‌شود. شناخته شده ترین نام های بازیگران عبارتند از: جیکوب ترمبلی، مایا رودولف، جیم گافیگان و ساشا بارون کوهن. (سه مورد آخر نقش های کوچک و فرعی دارند.) بسیاری از صداها توسط افراد ناشناخته نسبی ارائه می شوند. این به وضوح موردی است که سازندگان فیلم نمی‌خواستند با کمک یک بازیگر در لیست A معامله کنند تا دیده شدن فیلم را افزایش دهند.

کاساروسا اعتراف کرده است که بیشتر داستان لوکا نیمه اتوبیوگرافیک است. برخی دیگر اشاره کرده اند که جنبه «در گنجه» وجود هیولاهای دریایی در خشکی نشان دهنده تجربیات کسانی است که خود را از ترس واکنش اجتماعی پنهان می کنند. با این حال، این جنبه‌ها، که خوراک جالب پشت صحنه را می‌سازند، به نازکی روایت کمک نمی‌کنند. لوکا باتوم پیکسار را از سول برمی دارد و با آن برخورد می کند. با توجه به دسترسی آسان آن (مستقیماً بدون هزینه اضافی برای دیزنی پلاس منتشر شد)، به ویژه برای کودکان ارزش تماشا را دارد. اما در کاتالوگ کلی پیکسار، تصور اینکه این چیزی بیش از یک کنجکاوی کم به یاد ماندنی باشد، سخت است.