دیدن فیلم های روز دنیا

فیلم اکشن هیچکس مانند نسخه ای کمتر دیوانه وار و سخت تر از جان ویک بازی نمی کند و باب اودنکرک 58 ساله به جای کیانو ریوز 56 ساله (که در زمان ساخت اولین فیلم فرنچایز کنونی 49 ساله بود) به عنوان وسط بازی می کند. پیرمردی که هیچ کس نباید با او سر و کار داشته باشد. شباهت‌ها تصادفی نیستند - هر دو فیلم توسط درک کولستاد نوشته شده‌اند (اگرچه هیچکس توسط ایلیا نایشولر کمتر شناخته‌شده هدایت می‌شود)، که استعدادی برای این نوع آدم‌های معمولی جاسوسی دارد. هیچ کس هرگز خود را خیلی جدی نمی گیرد، تمام کالاهایی را که از این نوع اکشن مهیج انتظار می رود ارائه می دهد، و از استقبال آن بیشتر نمی شود (برخلاف، برای مثال، جدیدترین فیلم های جان ویک). به نوبه خود، اودنکرک ترکیب مناسبی از توانایی‌های snark، فرسودگی جهانی، و قابلیت‌های لگد زدن را ارائه می‌کند (همه اینها در عین حال لگد زدن به الاغ خود نیز می‌شوند) تا یک قهرمان دوست‌داشتنی و قابل ارتباط خلق کند.

این فرض جدید یا منحصر به فرد نیست، اما نوعی ایده با مفهوم بالا است که اگر به درستی انجام شود، می تواند بسیار سرگرم کننده باشد. «هیچ‌کس» عنوان، هاچ منسل (ادنکرک) است که با همسر دورش بکا (کانی نیلسن، که آن را از نقش ملکه آمازون در فیلم‌های زن شگفت‌انگیز کم‌رنگ می‌کند) زندگی تکراری و آرامی دارد، پسر نوجوانش. (گیج مونرو) و دختر ستایشگرش (پیزلی کادورات). پس از یک حمله به خانه که هاچ با دستکش های بچه گانه آن را اداره می کند (تنها کسی که از طریق مشت به صورت پسرش آسیب می بیند)، متوجه می شویم که ممکن است همه چیز آنطور که به نظر می رسد نباشد. هاچ یادآوری دقیق و دانش دقیق در مورد سارقین دارد و با مردی مرموز بر روی یک سیستم ارتباطی پنهان صحبت می کند. ماهیت واقعی او در حالی آشکار می شود که او در حال سوار شدن به اتوبوس است و به دفاع از زن جوانی می آید که توسط یک باند روس های متجاوز مورد آزار و اذیت قرار می گیرد. هاچ پس از اعلام اینکه قصد دارد با آنها برخورد کند، همین کار را انجام می دهد (در این فرآیند چند صدمات بد را تحمل می کند). متأسفانه برای او، یکی از قربانیان او، برادر مافیوز روسی دوستدار کارائوکه، یولیان کوزنتسوف (یک الکسی سربریاکوف فوق العاده خوشمزه) است که معتقد است خون غلیظتر از آب است. وقتی صحبت از هاچ به میان می آید، خون زیادی است.

"معمای" پیرامون هویت هاچ، از جمله اینکه آیا پیرمرد در آسایشگاه (کریستوفر لوید) که او را "بابا" می نامد، در واقع پدرش است یا خیر، به تدریج در طول 91 دقیقه فیلم آشکار می شود، اما جای تعجب نیست. لذت اصلی فیلم از تماشای یک مرد به ظاهر معمولی طبقه متوسط ​​و یقه سفید است که ارتشی از اراذل و اوباش آموزش دیده را سرنگون می کند. اودنکرک مظهر شخصیت «هر فردی» است که برای این کار لازم است. هیچ چیز خاصی در مورد هاچ وجود ندارد (حداقل بر اساس ظاهر او). او می تواند پدر شما باشد. و کریستوفر لوید می تواند پدربزرگ شما باشد.

فیلم حاوی همان طنز خشکی است که به فیلم های جان ویک تزریق می شود. اگرچه این اکشن جدی است و در شدیدترین سکانس‌ها تا حدی تنش ایجاد می‌کند، لحن نسیم‌آمیز فیلم برای کسانی که دوست ندارند پس از درگیری‌های خشونت‌آمیز و لبه‌روی صندلی احساس ضعف کنند، تقویت‌کننده است. انتخاب شات، دیالوگ، عبارات اودنکرک، و حتی موسیقی متن، همگی نقش دارند. موسیقی فیلم آن چیزی نیست که می توان برای این ژانر انتظار داشت، اما استانداردهای قدیمی به طرز شگفت انگیزی موثر هستند.

مانند بسیاری از فیلم‌های اخیر، تاریخ اکران Nobody تحت تأثیر همه‌گیری COVID-19 قرار گرفت. این یک سوال باز باقی می ماند که آیا دید فیلم با تاخیر اکران بهبود می یابد یا خیر. علیرغم اینکه اودنکرک هیچ ستاره معروفی ندارد (اودنکرک در درجه اول به دلیل نقش‌هایش در بریکینگ بد و بهتر با ساول تماس بگیرید قابل تشخیص است، اما همچنان در هالیوود بیشتر به عنوان یک بازیگر شخصیت شناخته می‌شود تا یک مرد اصلی)، این فیلم نوعی از فیلم اکشن قابل هضم - با خشونت سخت و فراوان برای همراهی با لحن زبانی - که برای مخاطبان انبوه جذاب است. فقط به این دلیل که کیانو ریوز را ندارد به این معنی نیست که نمی تواند یک ساعت و نیم لذت بخش را ارائه دهد.